ঐ শুন...
-ঐ শুন...
-ক?
-কেনে আছ ?
-দেখা নাই নেকি ?
-দেখিয়েই কব ধৰিব পাৰি নেকি ?
-চেষ্টা কৰি চা...
-মই সেইবোৰ নাজানো..
-জাননো কি ?
-বস্তু এটা জানো ।
-কি ?
-তোক নকওঁ ।
-এহ ক না ।
-তোক কব নোৱাৰি ।
-কি এনে ডাঙৰ কথাটো । মোক কচোন । মইয়ো শুনো ।
-তই বেয়া পাবি ।
-কিয় ?
-সেইটো তইহে জানিবি ।
-বেয়া নাপাওঁ । এতিয়াটো ক ?
-মানে...মানে..
-মানে মানেইয়ে কৰি থাকিবি নে কিবা কবি ?
-ভাবিছো ৰহ
-বাদ দে ।
-হুমম...
-আকৌ কি হুমম হাম কৰি আছ হা ?
-তোক ভাল পাওঁ
-কি কলি ?
-এহ বাদ দে
-কি কলি ক না আকৌ
-সাধাৰণ কথা এটাও নুশুননে ?
-সাধাৰণ কথা এটাও তই আকৌ এবাৰ কব নোৱাৰনে ?
-এহ বাদ দে না । তোক ভাল পাওঁ । অকে
-তাতে মই কি কৰিম ?
-আৰে মোকো ভাল পা না__
-তোক আকৌ মই কিয় ভাল পাম !
-কিয় ভাল নাপাবি হা !
-উপায়তো নাই
-কি ?
-তই ভাল পালি যেতিয়া বেলেগক ভাল নাপাওঁ আৰু দে ।
-মানে ?
-আই লাভ ইউ টু বুদ্ধু
-অহ ৰিয়েলী ! আই অলচৌ টু বুদ্ধী ।
Comments
Post a Comment
ধন্যবাদ